Η μαγική Θεσσαλονίκη τον Αύγουστο και γιατί είναι αυτή η επιλογή μου

“Θεσσαλονίκη! Wow!” έτσι σκεφτόμουν για την Θεσσαλονίκη στα 15. Ίσως γιατί μεγάλωσα στην Γερμανία και την έβλεπα ελάχιστες μέρες το καλοκαίρι. Όταν είδα την Θεσσαλονίκη πρώτη φορά νύχτα, έπαθα μεγάλη πλάκα. Μπορώ να πω πως την ερωτεύτηκα. Όχι πως τώρα δεν είμαι ερωτευμένος μαζί της. Αλλά η σχέση μας άλλαξε. Την γνώρισα καλύτερα, έμαθα και την κακή της πλευρά, αλλά πάλι την αγαπώ.

Δε μπορώ να την εξηγήσω αυτή την αίσθηση, αλλά μπορώ να σου πω πότε και γιατί συμβαίνει.

Πρώτον: Την Θεσσαλονίκη την γνώρισα καλοκαίρι. Αύγουστο. Καύσωνα.

Και ακριβώς αυτή τη περίοδο πιστεύω πως η πόλη βγάζει το καλύτερο της εαυτό. Είναι όμως ότι και ο κόσμος της είτε βρίσκετε σε διακοπές, είτε σε mood διακοπών τουλάχιστον. Οι ρυθμοί έχουν χαλαρώσει αρκετά, και το κέντρο έχει μετατραπεί σε μια μεγάλη γειτονιά.

Δεύτερον: Αυτή την περίοδο κάνεις εύκολα στέκι, είτε κάποιο ταβερνάκι στο Μπιτ Παζάρ, κάποια μπυραρία στη Σβώλου ή ένα παγκάκι στην Αριστοτέλους δίπλα σε ένα περίπτερο που διανυκτερεύει. Αυτές οι εξόδους μου θυμίζουν εφηβικά χρόνια. Λόγο της χαλαρής εποχής αλλά και της κενής πόλης.

Τρίτον: Μαγική είναι επίσης η βόλτα με το μηχανάκι το απογευματάκι που δροσίζει. Να διασχίζεις την Τσιμισκή με αργή ταχύτητα χωρίς να σε πιάνουν τα φανάρια. Αυτή την εποχή ακούς και τα πουλάκια στα δέντρα. Λες και βρίσκεσαι σε άλλη πόλη. Αυτή η ησυχία με ηρεμεί, αλλά παράλληλα νιώθεις τόσο ζωντανός γιατί ανακαλύπτεις λεπτομέρειες που κρύβει η πόλη, οι οποίες με όλη την βαβούρα δεν εμφανίζονται.

Τέταρτον και τελευταίον: Γνωρίζεις ανθρώπους, που απολαμβάνουν την ίδια ακριβώς φάση με σένα.

Για μένα είναι επιλογή να είμαι τον Αύγουστο στην Θεσσαλονίκη.

Πέρνα το καλοκαίρι για απογευματινό καφεδάκι να σε κάνω μια βόλτα και θα καταλάβεις.