7+7 μέρη που αγαπώ να επισκέπτομαι στη Καβάλα.

Όταν ζεις 5 χρόνια ενήλικης ζωής στη πόλη που γεννήθηκες και μεγάλωσες, μετά από φοιτητικές περιπλανήσεις σε Ελλάδα και Εξωτερικό, μπορείς πια να χαλαρώσεις και να δεις το μέρος με διαφορετικά μάτια. Έτσι κι εγώ μπορεί να είμαι από εδώ, αλλά η πόλη έχει ακόμα κρυμμένα μυστικά που μου αποκαλύπτει σιγά σιγά όσο η όραση μου διευρύνεται.

Μέρη που αγαπώ και επισκέπτομαι συχνά όταν οι μέρες είναι ηλιόλουστες ή όχι είναι τα παρακάτω:

1. Παλιά πόλη, η αιώνια αγαπημένη, η χερσόνησος της Παναγίας, από τα παλαιότερα κομμάτια της ιστορίας της πόλης. Περιπλανιέμαι στα πλακώστρωτα δρομάκια της, χαζεύω και φωτογραφίζω τα πολύχρωμά της σπίτια, το Ιμαρέτ, τους κήπους του Μεχμέτ Άλη, το Κονάκι του Χαλίλ μπέη, το Κάστρο. Μπαίνω στην υπέροχη αυλή της εκκλησίας της Παναγίας και εκεί πίσω έχω μπαλκόνι με θέα στη θάλασσα. Δίπλα στο διατηρητέο κτήριο του δημοτικού της Παναγίας φτάνω στο φάρο και από κει μπορώ να δω αμφιθεατρικά τη πόλη μου και να θαυμάσω την ομορφιά της.

2. Τα βραχάκια της Παναγίας. Εκεί κοντά στο Φάρο της Παλιάς πόλης ακολουθώ τα σκαλάκια που με οδηγούν κάτω στα βράχια. Άλλοτε σταματάω λίγο πιο ψηλά σε ένα μικρό μπαλκονάκι για να έχω οπτική και προοπτική και άλλοτε κατεβαίνω κάτω στα βράχια για να νιώσω τη θάλασσα και να μυρίσω την αλμύρα της. Εκεί κατοικούν πολλοί θεοί και γίνονται θαύματα.

3. Ιμαρέτ. Αν μπορείτε να μπείτε έστω για ένα καφέ ή ακόμα καλύτερα να διαμείνεται σε κάποιο από τα δωμάτιά του, αυτό το στολίδι της Οθωμανικής αρχιτεκτονικής έχει να σας χαρίσει στιγμές αξέχαστες. Οι 1000 και μια νύχτες της ζωής σας μπορούν να ξεκινήσουν από εδώ.

4. Στο Καρνάγιο της πόλης. Κάθε φορά που πάω καινούργια πλοία αράζουν στην ακτή, βάφονται, συνιαρίζονται για να βγουν και πάλι στη πιάτσα και άλλα χωρίς δυνάμεις πια άφησαν το κουφάρι τους πάνω εκεί. Στο ταβερνάκι του Καρνάγιου θα απολαύσετε τις ιστορίες που θα σκαρφιστεί το μυαλό σας για τα ταξίδια των πλοίων που φιλοξενεί.

5. Βόλτα παραλία με τα πόδια ή με τα δημοτικά ποδήλατα. Ξεκινάω από το Τελωνείο εκεί που σταθμεύουν τα πλοία για Θάσο και το παίρνω όλο παραλιακά μέχρι το Πάρκο του Φαλήρου και άμα έχω πολλά κέφια συνεχίζω πάλι παραλιακά μέχρι τη πλάζ της Καλαμίτσας. Άν είναι καλοκαίρι ρίχνω και μια βουτιά και μετά πάλι πίσω.

6. Στο Μουσείο Καπνού πάω για να μυρίσω την ιστορία της πόλης, τότε που ήταν πλούσια καπνούπολη με χιλλιάδες καπνεργάτες, καπνέμπορους, πλοία και προξενεία από την αλλοδαπή. Εκθέματα και φωτογραφίες τόσο δυνατές σε μεταφέρουν κατευθείαν σε άλλες εποχές, άλλες συνήθειες, άλλη μόδα, άλλη αισθητική.

7. Η συνοικία του Αγίου Νικολάου, με τα πλακόστρωτα της, τα μικροσκοπικά της μαγαζάκια, τα τσιπουράδικα, τα καφέ και τους κατοίκους της, λειτουργεί σαν μια μικρογραφία της πόλης.

Μαγαζάκια που αγαπώ:

1. Το καφέ - μπαρ Πωλείται, για καφέ και άπειρες ώρες ραστώνης

2. Τη Φλέρυ, ένα γλυκό καφέ στη πλατεία του Νικηφόρου.

3. Τα Μπακαλιαράκια της Κυρά Μαρίας, για βάτο και σκυλάκια αχνιστά

4. Τη Μυρσίνη που ερωτεύτηκε το φούρνο, για κρασάρες

5. Τον Τσαλαπετεινό, για πρωινό με ομελέτα και καπουτσίνους

6. Την Κουκουνάρα μέσα στο Άλσος της Παναγούδας, για πολύ δροσιά τους καυτούς καλοκαιρινούς μήνες.

7. Το Nouvelle Vague για ποτά και συναυλίες ροκ ν ρολ, σουινγκ, τζαζ, εθνικ.

Και άλλα πολλά έχει η πόλη να σου δείξει, δρόμους και κτήρια με ιστορία, συνοικίες ιστορικές, παραλίες και δρώμενα, αλλά για αυτά θα χρειαστεί λιγάκι παραπάνω χρόνος και περισσότερη εξοικίωση με τις ανηφόρες και κατηφόρες της αμφιθεατρικής μας πόλης. Ακολουθήστε με σε αυτά και πείτε μου ειλικρινά, δεν είναι τόσο όμορφα που σας φτιάχνουν τη μέρα όπως φτιάχνουν και τη δική μου;