Διαμονή στο Αρχοντικό της Σταυρούπολης.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συχνά αποφεύγουμε τους κοντινούς προορισμούς και τρέχουμε να επισκεπτούμε μακρινά μέρη. Ίσως γιατί δεν δίνουμε την δέουσα προσοχή σε αυτό που είναι κοντά μας.

Αποφασίσαμε λοιπόν να πάμε ένα Σαββατοκύριακο στη Σταυρούπολη της Ξάνθης, περίπου 1 ώρα μακριά απο την έδρα μας και ψάχνωντας στο διαδίκτυο βρήκαμε το κατάλληλο ξενώνα για νας φιλοξενήσει,  “Το Αρχοντικό”. Οι κριτικές στο διαδίκτυο ήταν κάτι παραπάνω απο εκθυαστικές.

Πήραμε λοιπόν τα βουνά και φτάσαμε στον προορισμό μας και στον Παραδοσιακό Ξενώνα ¨Το Αρχοντικό”. Εκεί μας περίμενε ο οικοδεσπότης μας, ο Παντελής, ο οποίος αποδείχθηκε ο νέος μας φίλος και απίστευτος γνώστης και εραστής του τόπου του.

Αφήσαμε τις βαλίτσες, πήραμε στα χέρια μας το λουκουμάκι που μας κέρασε ο Παντελής και αφεθήκαμε στα χέρια του. Που να πάμε, τι να κάνουμε, ποιά είναι τα αξιοθέατα, που να φάμε, όλες μας οι ερωτήσεις απαντήθηκαν απο τον πρόσχαρο Παντελή, ο οποίος μας έδωσε πάρα πολλές επιλογές για τις μέρες που θα καθόμασταν στη Σταυρούπολη. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τι διαμάντι έχουμε τόσο κοντά μας.

Απλώσαμε την αρίδα μας στο πανέμορφο δωματιάκι μας, προσεγμένο στη λεπτομέρεια και περιποιημένο, με θέα στο φωτισμένο βράχο του νέστου. Πάνω απο το κρεβάτι μας κρέμμονταν ένα παραδοσιακό υφαντό το οποίο μας ενθουσίασε και νιώσαμε ότι μένουμε σε παλάτι.

Έξω απο το δωμάτιο υπήρχε ένα καθιστικό, η τραπεζαρία του πρωινού και ένα υπέροχο τζάκι που ζέσταινε όμορφα τα κοκκαλάκια μας. Καθίσαμε να χαζέψουμε τη φωτιά και να πιούμε ένα ζεστό ρόφημα, απο τα εκατοντάδες βότανα του βουνού που φυλάει ο Παντελής στα ράφια του “Αρχοντικού”.

Το άλλο πρωί, ακούσαμε τα βήματα του Παντελί, τα κατσαρολάκια και αυγά να τσιρτσιρίζουν και βγήκαμε σαν υπνωτισμένοι απο την ωραία μυρωδιά. Το τραπέζι ήταν στρωμένο με μαρμελάδες που φτιάχνουν οι “Ορεσείβιες”, κράνο, μύτριλο, άγριο τριαντάφυλλο, μούρο, με παραδοσιακά ποντιακά πισία που έφτιαξε η μαμά του Παντελή, κέικ, αυγά μάτια και Θρακιώτικη σούπα τραχανά για να πάρουμε δυνάμεις για τη μέρα που απλωνόταν μπροστά μας.

Μου τρέχουν τα σάλια ακόμα.

Πάνω απο τους όμορφους χώρους, τα παραδοσιακά αντικείμενα, την αισθητική και τη λεπτομέρεια που χαρακτήριζε αυτό το παραδοσιακό ξενώνα, αυτό που κάνει τους ξενώνας να διαφέρουν είναι οι άνθρωποι πίσω απο αυτούς. Άνθρωποι όπως ο Παντελής, που αγαπούν αυτό που κάνουν, που ψάχνονται συνεχώς, που τους αρέσει να προσφέρουν, που γίνονται φίλοι με τους πελάτες τους, είναι εκεί για αυτούς και τους κάνουν πάντα να επιστρέφουν πίσω.

Παντελή σε ευχαριστούμε για την αγάπη που μας έδειξες και ευχόμαστε το “Αρχοντικό” να μείνει πάντα εκεί, στολίδι του χωριού.