Οι Καταρράκτες στη Σάμο.

Δεν ξέρω αν είναι κοινότοπο να ονομάζουμε τον τόπο μας ευλογημένο. Η αντικειμενική αλήθεια όμως είναι πως πολλές φορές  θα το σκεφτείς αν βρεθείς στη Σάμο.

Αν δεν επισκεφτείς Καρλόβασι και τους καταρράκτες που βρίσκονται εκεί...

Το μέρος είναι μαγικό. Μην πεις ότι υπερβάλλω. Είναι από εκείνα τα μέρη που υπάρχουν σε θρύλους και παραμύθια και μιλάνε για νεράιδες που λούζουν τα μαλλιά τους στα νερά των πηγών. Μπορείς να διασχίσεις σχεδόν όλο το ποτάμι – με το νερό άλλοτε να φτάνει στους αστραγάλους και άλλοτε να καλύπτει και τους ώμους σου- για αυτό άσε το Smartphone κάπου στεγνά!

Όσον αφορά εμένα, κατέληξα ξυπόλυτη, να δοκιμάζω με προσοχή γάτας κάθε επόμενο βήμα, μιας και σχεδόν δεν έβλεπα που πάταγα (οι σαγιονάρες ,πιστέψτε με, δεν ενδείκνυνται για βόλτες μες στο νερό!) και με το φουστάνι να έχει μετατραπεί σε τουρμπάνι γύρω απ’ το κεφάλι προκειμένου να μείνει κάτι από όλα στεγνό!

Ώσπου, κάποια στιγμή, δεν μπορείς να συνεχίσεις βήμα παρά μόνο αν σκαρφαλώσεις ή αν κατέβεις το βράχο που βρίσκεται στη μέση της κοίτης και που εξαιτίας του το νερό πετάγεται με δύναμη καταλήγοντας σε λίμνη που , προσωπικά, πάτωνα!

Οκ… το’ χεις κι αυτό… Αφού έκανα κατάβαση ξυπόλυτη εγώ, που δε με λες και Lara Croft, το χει οποιοσδήποτε!

Αν θέλεις να απολαυσεις τον καφέ η το αναψυκτικό σου μπορείς … αφού όμως -κυριολεκτικά- σκαρφαλώσεις –πάλι, ναι πάλι!- με τη βοήθεια αυτοσχέδιας σκάλας στην κορυφή του βράχου.

Εμείς, απ’ την άλλη, δεν το κάναμε μιας και με τούτα και με κείνα, είχαμε κουραστεί και βιαζόμασταν για Καρλόβασι, για το προβλεπόμενο μεσημεριανό γεύμα.

Φύγαμε, αλλά γυρίσαμε 2 ή 3 φορές να κοιτάξουμε πίσω, πριν απομακρυνθούμε.

Σας είπα … το μέρος είναι μαγικό.