«Αμυμώνη» - Ένας ξενώνας φτιαγμένος από τον Francesco Moretti, Ναύπλιο.

Περιπλανηθήκαμε άσκοπα για ώρα γύρω από την Παλιά Πόλη του Ναυπλίου για να ανακαλύψουμε τελικά με χαρά πως ο ξενώνας μας βρίσκεται στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης. Παράλληλα με τη θάλασσα, σε έναν πεζόδρομο γεμάτο με χρώμα και αυτοσχέδιους κήπους να κρέμονται από πόρτες και παράθυρα, στην οδό με το ιστορικό όνομα – οδό Όθωνος – μας ανακάλυψε να τριγυρνάμε με τις βαλίτσες μας η ιδιοκτήτρια της «Αμυμώνης», κυρία Δήμητρα Κωστοπούλου.

Ανεβήκαμε στα δωμάτια – κάθε ένα και με διαφορετικό θέμα. Στο δικό μας η βέσπα και ένα ρετρό ταξίδι στα 60΄s. Μείναμε έκπληκτοι με την άψογη αισθητική του δωματίου, τις αθόρυβες ανέσεις, την απόλυτη εκμετάλλευση χώρου (απίθανες οι ξύλινες κρεμάστρες αντί ντουλάπας, και τα κρεμαστά ράφια), το χιούμορ στη διακόσμηση – όλα δια χειρός του Ιταλού καλλιτέχνη Francesco Moretti.

Αγάπησα το μικρό παράθυρο του δωματίου που άνοιγε στο δρόμο και αμέσως πλημμύριζες με φωνές, χρώματα και μουσικές. Μια πλούσια συλλογή απο βιβλία και DVD μας περιμένε στο ισόγειο της Αμυμώνης, ενώ εμείς δεν σταματούσαμε να φωτογραφίζουμε κάθε χώρο του ξενώνα παίρνοντας μαθήματα εμπνευσμένης διακόσμησης και αισθητικής.

Σύντομα ανακαλύψαμε και τον διπλανό ξενώνα την «Αδιάντη» – εξίσου όμορφη – όπου μας περίμενε και το πλούσιο πρωινό μας. Χειροποίητες πίτες, ζεστο καφεδάκι, σοκολατένιες λιχουδιές. Επιμέναμε στα τραπεζάκια έξω, ήταν υπέροχη η αίσθηση της ηρεμίας τη Δευτέρα το πρωί, καθώς η πόλη σιγά σιγά ξυπνά σε άλλους ρυθμούς μετά από την έντονη κίνηση τοτ Σαββατοκύριακου. 

Το Ναύπλιο το χορτάσαμε χάρη στην «Αμυμώνη» – είναι ιδανικό ορμητήριο για βόλτες στα στενά της παλιάς πόλης. Tip: Διαμαντάκι πολύ κοντά στον ξενώνα και το εστιατόριο Κακαναράκης 1986 όπου φάγαμε υπέροχα.