Φίκα, το πιο alternative bar της Δράμας.

Η ώρα είναι πέντε το απόγευμα κι εγώ, ανηφορίζοντας τη γραφική γειτονιά της Δράμας, όπου το παρελθόν εναρμονίζεται με το παρόν, κατευθύνομαι σε ένα πολύ χαριτωμένο καφέ, το οποίο ακούει στο όνομα Φίκα.

Όσοι έχουν επισκεφτεί τη “Πάστα Φλώρα” ή και το “Φρειδερίκο Αγάπη μου” στη Θεσσαλονίκη θα τους φανεί οικίο το περιβάλλον.

Ο ήλιος έχει αρχίσει να χάνεται, τα φώτα του μαγαζιού είναι αναμένα και στην ατμόσφαιρα κυριαρχεί η αίσθηση των 60’s.

Κάθομαι λοιπόν, σε ένα τραπέζι κοντά στο μπαρ και παραγγέλνω ένα εσπρεσσάκι. Κοιτάζοντας τον τιμοκατάλογο μπορώ να θεωρήσω τις τιμές αρκετά λογικές σε σχέση με το τι βρίσκω συνήθως.

Το βλέμμα μου κολλάει αφηρημένα σε ένα πλήθος από vintage αντίκες απέναντι μου. Στα αυτιά μου τρυπώνουν τα γέλια μίας παρέας που κάθεται απέναντι μου που αναμειγνύονται με το εναλλακτικής (ή αλλίως alternative) μουσικής κομμάτι που παίζει.

Μαθαίνω πως στο μαγαζί εκτός από alternative ακούγεται και indie και κομμάτια από τη δεκαετία των 60’s. Τα φώτα χαμηλώνουν λίγο ακόμα…

Ανοιχτό από το πρωί μέχρι και αργά το βράδυ, από ένα πρωινό καφέ το “Φίκα” μετατρέπεται το βράδυ σε ένα εναλλακτικό μπαρ όπου έφηβοι, νέοι αλλά και λίγο.. μεγαλύτεροι άνθρωποι περνούν τα ελεύθερα βράδια τους.