Maria Ristani
Γεννήθηκα σε μια πόλη κλεισμένη από βουνά. Με πολλή ομίχλη και στάσιμα νερά λίμνης. Από αυτή ίσως να κουβαλάω ένα συνεχές αίσθημα ασφυξίας και μόνιμες τάσεις φυγής. Ασφυκτιώ με τη ρουτίνα, αντιδρώ στα ήσυχα απογεύματα στο σπίτι, μελαγχολώ που το μπαλκόνι μου βλέπει μόνο άλλα μπαλκόνια.Τα ταξίδια είναι το οξυγόνο μου. Φουσκώνω τη βαλίτσα μέχρι πάνω με καταπιεσμένη ενέργεια. Μπαίνω σε τρένα και αεροπλάνα, ρουφάω εικόνες και κίνηση. Ανασαίνω.
09/12/14
- 12220 reads
Στο Ναύπλιο αφήνεις το αυτοκίνητο στο λιμάνι και περπατάς την πόλη ξανά και ξανά. Την παλιά συνοικία, πεζοδρομημένη όλη, υπέροχη για περπάτημα, δεν την χορταίνεις. Αλλά και λίγο πιο έξω, αριστερά από...
05/10/14
- 10326 reads
Περιπλανηθήκαμε άσκοπα για ώρα γύρω από την Παλιά Πόλη του Ναυπλίου για να ανακαλύψουμε τελικά με χαρά πως ο ξενώνας μας βρίσκεται στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης. Παράλληλα με τη θάλασσα, σε έναν...
10/04/14
- 16181 reads
Δεν είμαι σίγουρη αν μου αρέσουν οι λίμνες. Μεγάλωσα σε πόλη παραλίμνια – το τοπίο λοιπόν είναι οικείο – αλλά και πάλι το στάσιμο των νερών της δεν το συνήθισα ποτέ. Στις Πρέσπες όμως ανακάλυψα ένα...