Latest Articles of all
Ήταν πριν από χρόνια ο Γιάννης, ο Ρίκι και ο Κώστας. Φίλοι χρόνια πολλά, γύρισαν μαζί όλο το κόσμο με τις σανίδες τους γιατί είχαν μια μεγάλη αγάπη το Surf και τα κύματα. Και αυτά ακολουθούσαν. Σε όσα μέρη στο κόσμο και αν πήγαν ένα αγάπησαν με τη πρώτη ματιά (μπορεί και με τη δεύτερη, δεν ξέρω)...
Μπορεί το Ηφαίστειο της Μήλου να είχε την τελευταία του δραστηριότητα πριν απο 90.000-100.000 χρόνια, συνεχίζει όμως να «ατμίζει», περιμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες για να ρίξει και πάλι την λάβα του. Τι συναίσθημα μπορεί να σου δημιουργεί η ανάβαση στο ηφαίστειο, άλλο πράγμα να το γράφεις και...
Όσο πιο μικρό είναι ένα νησί, τόσο μεγαλύτερη αίσθηση της ελευθερίας μου προκαλεί. Και το έχω νιώσει και άλλες φορές αυτό, με πιο μικρά νησιά από την Κίμωλο και είναι ένα από τα πιο όμορφα και σπάνια συναισθήματα που έχω νιώσει. Η Κίμωλος ήταν μια αρπαχτή, ένα one-day stand γιατί κανονικά μέναμε...
Γυαλό να πας, γυαλό να ρθεις Εδώ να φας και θα με θυμηθείς!! Κατά τη ταπεινή μου γαστρονομική άποψη η πιο νόστιμη γωνιά της Μήλου, με τις πιο ωραίες γεύσεις και τους πιο καλοσυνάτους και περιποιητικούς ανθρώπους! Αν σκεφτείς ότι ο ιδιοκτήτης και ο μάγειρας είναι από τη Νάουσα, δυο φίλοι που...
Πέντε αστέρια, τέσσερα κλειδιά, πισίνα και κότερο και πάμε μια βόλτα. Για μένα δεν έχει σημασία το πόσο ωραίο είναι ένα δωμάτιο ή ένας ξενώνας ή ένα ξενοδοχείο. Αυτό που τα κάνει όλα όμορφα είναι οι όμορφοι άνθρωποι και στον Αρτέμη βρήκαμε όμορφους ανθρώπους. Τι να πω για τον Αντώνη, τον ιδιοκτήτη...
Δεν ξέρω γιατί αυτή η παραλία λέγεται έτσι, αλλά θα φανταστώ. Γιατί η τεράστια πέτρα που την κοσμεί με την τρύπα στη μέση μοιάζει με γέρο γυρτό προς τα μπροστά πάνω στη μαγκούρα του; Ή μήπως γιατί η παραλία αυτή είναι από τις πιο παλιές της Μήλου; Ή μήπως γιατί έχει τόσο μεγάλες σπηλιές που...
Είδα στον χάρτη ένα αστεράκι πάνω από αυτή τη παραλία, δηλαδή «πρέπει να το δεις». Και αμέσως μπήκε στην λίστα προτεραιοτήτων! Ρωτήσαμε τον Αντώνη για τον δρόμο και μας είπε « Θα πάρω ένα τηλέφωνο και θα σας πω». Το τηλέφωνο δεν ήταν πολύ θετικό, ο δρόμος λέει ήταν χάλια, δεν τον είχαν στρώσει...
Το Σαρακίνικο το επισκέφθηκα γιατί μιλούσαν για αυτό και οι πέτρες. Έλεγαν για ένα φαινόμενο μοναδικό της φύσης, για ένα μνημείο που το γέννησε το ηφαίστειο και το πλάθει σαν γλυπτό αέναα η θάλασσα και ο αέρας. Έτσι και εγώ σαν γνήσιος ταξιδιώτης ξεκίνησα για αυτό το ταξίδι, να πάω σε άλλο τόπο...
Τι και αν δεν τρως μπακαλιάρο, η κ. Μαρία θα κορέσει την πείνα σου έτσι κι αλλιώς με τους μεζέδες και τα ψαράκια της. Και άμα είσαι κρεατοφάγος έχει και από αυτό, αλλά κρίμα να πας σε ψαροταβέρνα δίπλα στη θάλασσα, σε ένα από τα πιο ιχθυοπαραγωγικά λιμάνια της χώρας και να παραγγείλεις κρέας...
Χάραζε ο τόπος με βουνά πολλά κι ανάτελλε τα ζωντανά του, καλούς ανθρώπους και κακούς, νυφίτσες, αλεπούδες, μια λίμνη ως κόρην οφθαλμού και κάστρα πατημένα. Θα ’ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα, στο χιόνι και στον άγριο καιρό γυάλινα και μαλαματένια. Κι όσο πήγαινε η μέρα, σαν το βαπόρι σε καλά νερά, είδα...