Δίλοφος, Ζαγοροχώρια: Πως να τα δεις όλα σε μία μέρα.

Η εμπειρία του ταξιδιού αυτού, την οποία την χρωστάμε εν μέρει στο Alternatrips που μας χάρισε την διαμονή στο Αρχοντικό του Διλόφου και εν μέρει στα 2 pgs που χαλάσαμε στο δρόμο επιλέγοντας ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ την πινακίδα προς Ζαγόρι, - SOS Alternatripers προσοχή, επιλέξτε τον δρόμο από Ιωάννινα για να φτάσετε στο Ζαγόρι - ήταν ανεπανάληπτη!

Αφήνεις το αμάξι σου έξω από το χωριό, καθώς το Δίλοφο, αν δε το ξέρεις μάθε το, είναι ένας οικισμός άκρως παραδοσιακός και διατηρητέος! Βρίσκεται στην καρδιά του Ζαγορίου, ανάμεσα στο Μονοδέντρι, τους Κήπους και το Κουκούλι δίνοντας τη δυνατότητα για εξερεύνηση σε ολόκληρη την περιοχή. Έτσι και εμείς, αφού μας περιποιήθηκε η Δήμητρα του υπέροχου παραδοσιακού Αρχοντικού με ντόπιο λικεράκι μαστίχα για να συνέλθουμε από το σοκ, μας ξενάγησε τον υπέροχο ξενώνα τους με την αναπάντεχη πράσινη θέα και μας μύησε στα μυστικά της περιοχής...

Μπορείς να τα κάνεις όλα σε μια μέρα, όπως εμείς: Προτείνουμε να ξεκινήσετε τη δράση με παραδοσιακή αλευρόπιτα με φέτα, στο Σωποτσέλι, μία από τις δύο ταβέρνες – καφέ του χωριού. Εναλλακτικά, δοκιμάστε την και από τα χέρι της Κικίτσας στο Μονοδέντρι. Αξίζει. Δες την φωτογραφία αν δεν με πιστεύεις.

Αφού κάνεις μια σύντομη βολτίτσα και χορτάσεις πέτρα, παραδοσιακή αρχιτεκτονική και καθαρό αέρα, στο Δίλοφο, κάνε στάση στο Μονοδέντρι να επισκεφθείς την Ριζάρειο σχολή και να χαζέψεις ένα ακόμη, μεγαλύτερο, γραφικό χωριό. Από εκεί, θα ακολουθήσεις ένα μονοπατάκι που βγάζει στην Αγ. Παρασκευή, ένα πανέμορφο μικρό ξωκλήσι που έχει θέα σε όλη τη χαράδρα του Βίκου. Συνεχίστε προς την Οξιά, περνώντας από το Πέτρινο Δάσος, ναι, όπως το ακούς ακριβώς: πρόκειται για ένα δάσος που παλεύει με την πέτρα. Σταμάτα στην Οξιά να δεις τον Βοϊδομάτη και να φωνάξεις δυνατά: τρομακτικό.

Επέτρεψε προς Μονοδέντρι – Βίτσα και ανέβα προς το χωριό Αρίστη, κάνε μια στάση να πιείς ένα καφεδάκι και με φόρα φύγε προς το Πάπιγκο. Στο μέσο περίπου της διαδρομής θα βγεις και πάλι σε ένα μονοπάτι που καταλήγει σε ένα μοναστήρι. Εκεί θα ζοριστείς, βάλε το ορειβατικά σου και βουρ στο απότομο σχεδόν σκαρφάλωμα για την κορυφή. Χτύπα την καμπάνα μόνος σου!

Στο Πάπιγκο μην παραλείψεις να πιείς τσάι με παραδοσιακά βότανα στο Καφενείο και να ψωνίσεις τοπικές λιχουδιές και τσίπουρο από το «Ρογκοβό» που σημαίνει «μέρος όπου συναντιούνται οι βοσκοί», όπως μας είπαν οι φιλόξενοι ιδιοκτήτες. Συνέχισε προς το Μικρό Πάπιγκο, πρόσεχε όμως στα αριστερά σου, μια μικρή πινακίδα που γράφει Οβίρες σε οδηγεί σε έναν μίνι-παράδεισο δροσιάς και φυσικού πλούτου!

Οι φυσικές λίμνες της περιοχής θα σε ξετρελάνουν είτε βουτήξεις, είτε όχι. Μαγεία σκέτη. Μπορείς να περάσεις από την μία στην άλλη και αν είσαι θαρραλέος να μπεις, το νερό ήταν αρκετά κρύο αν και Ιούλιος. Κατέληξε στο Μικρό Πάπιγκο και στο παρατηρητήριο της WWF. Τέτοιο φυσικό πλούτο δεν έχεις ξαναδεί.

Την επόμενη μέρα, κατέβα στην Ελάτη για φαγητό, το μαγαζί λέγεται «Σταριζά» και ανοίγει από 20 Ιούλη και μετά, - δυστυχώς για εμάς – και το μενού περιλαμβάνει μεζεδάκια κάθε λογής, μετσοβόνε, λιαστές ντομάτες και τοπικά παραδοσιακά εδέσματα! Πέρνα μια βόλτα από τους κήπους να δεις – και αν δεν φοβηθείς να περπατήσεις – πάνω στα τριπλά γεφύρια και μάθε πριν επισκεφθείς το χωριό Νεγάδες που βρίσκεται δίπλα αν είναι ανοιχτή η εκκλησία με τις τοιχογραφίες των φιλοσόφων!

Τέλος, και αν αντέχεις, ανέβα στο Καπέσοβο και από εκεί ανέβα για μια ώρα σκαλιά ως το Βραδέτο! Εκεί θα βρεις και τη γέφυρα που ενώνει δύο χωριά και θα δεις την καλύτερη θέα του ποταμού από καθώς αποτελεί το «μπαλκόνι του Ζαγοριού»!

Τέλος να υπερτονίσουμε, πως όποιος σου είπε να πας χειμώνα έκανε λάθος. Η φύση οργιάζει αυτήν την εποχή, οπότε επέλεξε άνοιξη – καλοκαίρι να την επισκεφθείς!