Αγαπημένα Γιάννενα - Ιστορικοί περίπατοι στην πόλη.

Χάραζε ο τόπος με βουνά πολλά
κι ανάτελλε τα ζωντανά του,
καλούς ανθρώπους και κακούς, νυφίτσες,
αλεπούδες, μια λίμνη ως κόρην
οφθαλμού και κάστρα πατημένα.

Θα ’ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα,
στο χιόνι και στον άγριο καιρό
γυάλινα και μαλαματένια.
Κι όσο πήγαινε η μέρα,
σαν το βαπόρι σε καλά νερά,
είδα και μιναρέδες κι άκουσα
τα μπακίρια να βελάζουν.
(Μ. Γκανάς)

"Γυάλινα Γιάννινα" τα χαρακτηρίζει ο Μ. Γκανάς, δεύτερη πατρίδα μου εγώ και πολλοί άλλοι, που ζήσαμε τα ωραιότερα φοιτητικά χρόνια εκεί. Μια πόλη που όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου θα περιπλανηθείς στην ιστορία και στην ποικιλομορφία, που της κληροδότησαν οι τρεις βασικές κοινότητες κατοίκων της: οι Χριστιανοί, οι Οθωμανοί και οι Εβραίοι. Η λίμνη να υφαίνει το νεφελώδες υγρό πέπλο της και εσύ στις γύρω γειτονιές απολαμβάνοντας τον καφέ ή το ποτό σου, να "σκοντάφτεις" πάνω στην ιστορία. Περπατάς στον πλακόστρωτο δρόμο, την Ανεξαρτησίας, και ανάμεσα σε παλιά μαγαζιά και παλιά δίπατα σπίτια ανακαλύπτεις τη Στοά Λούλη, που έχει διαμορφωθεί σε ένα εξαίσιο χώρο φαγητού και τη Στοά Λιάμπεη, όπου δεν ξέρεις σε ποιο από τα μικρά μπαρ και καφέ της να μπεις.

Φτάνοντας στο Κουρμανιό, την παλιά Εβραϊκή συνοικία, μπερδεύεται το μάτι σου γιατί πλάι στα παλιά σιδηρουργεία, στους ανθρώπους του μόχθου που δουλεύουν εκεί σφυροκοπώντας το σίδερο μέχρι και σήμερα, στα μαγαζιά που πωλούν κουδούνια, κυπριά  και σιδερένια εργαλεία βλέπεις μικρά καφέ και καλοντυμένο κόσμο να λιάζεται στο πλακόστρωτο της Καλλάρη. Το βράδυ η ίδια γειτονιά παίρνει άλλη μορφή: γεμίζει από νεολαία - κυρίως φοιτητές - που απολαμβάνουν το ποτό τους στα πολύ μικρά μπαράκια ή ακόμα και όρθιοι έξω στους δρόμους. Η συνοικία ήταν πάντα σταυροδρόμι λαών λόγω της αγοράς και των μαγαζιών που διέθετε, εξακολουθεί να έχει τον ίδιο ρόλο λόγω των ευκαιριών διασκέδασης που προσφέρει.

Λίγο πιο κάτω, στις όχθες της λίμνης, τα Ταμπάκικα, η γειτονιά του Σιούλα και των ομοτέχνων του, που επεξεργάζονταν δέρματα. Αλλά και η Σκάλα, εκεί που βρισκόταν η παλιά ιχθυόσκαλα. Εδώ βρίσκεις μερικά από τα πιο ωραία καφέ και μαγαζιά νυχτερινής διασκέδασης της πόλης. Το καλοκαίρι ειδικά όλα βγάζουν τραπεζάκια στα στενά δρομάκια, πολύ κοντά στον τοίχο του κάστρου, και το μέρος αποκτά τόση ζωή όση ποτέ δεν θα είχαν φανταστεί οι παλιοί ταμπάκηδες που εργάζονταν χρόνια εδώ.

Μια βόλτα στο 12, το παραλίμνιο μέρος της πόλης που είναι κοντά σε αυτές τις γειτονιές, ειδικά τις νύχτες που το φεγγάρι καθρεφτίζεται στα νερά, είναι αρκετή για να πλάσεις εικόνες του παρελθόντος που ποτέ δεν έζησες· η περιπλάνησή σου όμως σε αυτά τα μέρη τις κάνει τόσο ζωντανές σαν να τις ζεις τώρα.